Zima koloru turkusu - Carina Bartsch #2 + ponowne losowanie

Tytuł: Zima koloru turkusu

Autor: Carina Bartsch                                 Ocena: 7/10

Wydawnictwo: Media Rodzina

Ilość stron: 452

Rok wydania: 2012 (ogólnie), 2015 (Polska)

Seria/cykl: Lato koloru wiśni - część druga

Szarmancki i lekko arogancki Elyas, mężczyzna o turkusowych oczach, doprowadza Emely do szaleństwa. Podczas imprezy z okazji Halloween kompletnie mąci jej w głowie. Co zamierza osiągnąć swoimi zalotami? Dlaczego zniknął właśnie wtedy, gdy Emely zdecydowała się mu zaufać. Zamilkł także jej tajemniczy internetowy przyjaciel. Czy Emely popełniła jakiś błąd? 

Bohaterowie

Bohaterowie w tej części stają się bardziej... dorośli. Nie ma już między nimi tych sarkastyczny uwag (trochę szkoda!), ich kreacja nieco więc traci w moich oczach. Pomimo jednak tego, postacie te... nie zmieniły się za bardzo. ;) Emely co prawda ciągle bywa nieco głupia i już nie nadrabiała tego humorem, więc ona chyba tutaj najbardziej straciła. I moim zdaniem za bardzo się nad sobą użalała... Elyas natomiast... jego lubię :) Nic dodać, nic ująć :D Przyjaciółka Emely już mnie tak bardzo nie irytowała, więc to też plus tej powieści.

Niemiecka okładka

Fabuła

Relacja między Emely i Elyasem stała się poważniejsza... Raczej nie była mocno zaskakująca, ale zadziwiająco przyjemna w odbiorze. Ciągle gdzieś się tam czaił ten niepokój, co się z nimi stanie. Wreszcie po tylu przejściach i nieporozumieniach (ach, te nieporozumienia...) przyszedł czas na wyjaśnienia. I jestem nimi w pełni usatysfakcjonowana. Autorka ciągle też ma tendencję do opisywania niepotrzebnych szczegółów, ale jak poprzednio - nie było to zbytnio uciążliwe.

Kilka słów na koniec

Pomimo takiej samej oceny, jaką wystawiłam i pierwszej, i drugiej części - ten tom według mnie był jednak trochę słabszy. Brakowało mi tych sarkastycznych uwag, które stanowiły wielką zaletę tej historii, Emely też trochę straciła w moich oczach przez swoje zbyt użalające się nad sobą zachowanie. Narracja ciągle prowadzona jest z jej punktu widzenia, a styl Bartsch również nie upadł. I podobało mi się zakończenie. :)

Cieszę się, że miałam możliwość przeczytania tej historii. Ma w sobie coś magicznego i jest w niej dużo emocji. :) Jeśli lubicie takie książki - sięgajcie. :) 

Krótko jakoś... nie nadaję się do pisania recenzji drugich części :D (to akurat prawda :|)

Książka bierze udział w wyzwaniu: ABC czytania

A teraz taka sprawa: nie dostałam adresu wysyłki od Alannady. Pięć dni minęło, więc zgodnie z regulaminem urządziłam ponowne losowanie. Mam nadzieję, że teraz wszystko już pójdzie dobrze i książka wreszcie trafi do zwycięzcy. :)

Więc zwycięzcą jest...

Marzycielka Patty!

GRATULUJĘ!

Już piszę e-maila i mam nadzieję, że adres dostanę :D

Wybaczcie mi, że ostatnio nie bywam na Waszych blogach, ale mam urwanie głowy w szkole. :| Dlatego też przez jakieś trzy najbliższe tygodnie blog prawie nie będzie żył, bo książek żadnych nie czytałam (może jakieś TAGi się pojawią). Kiedy przeczytam wszystko do szkoły (Lalka, dwie nowelki, Łagodną i Ojca Goriot), to wszystko powinno być po staremu :D